santiago de compostella 2009

omdat ik in de buurt ben, doe ik de tocht der tochten...
en omdat ik altijd alles precies anders moet doen dan de anderen,
doe ik em van achter naar voor...
een beetje illegaal voelt het wel,
want ik weet voor ik begin,
al waar het eindigt...
deze tocht draag ik op aan 'ed van druenen' hij is helaas niet meer onder ons,
maar had graag deze tocht met mij gefietst, het mocht niet zo wezen,
de fiets waarop ik reeds vele kilometers heb gefietst, heb ik van hem georven..
met deze tocht is de cirkel bijna rond, zullen we maar zeggen,
bijna, want ik moet 'em nog wel even fietsen....
santiago de compostella..
bij de ontvangstdames, voor mij de startdames, kunnen ze niet veel met mijn plan,
ik mag gebruik maken van de hostellen, maar moet uitkijken dat ik tijdens de route niet mijn nek verdraai, omdat ik steeds achterom moet kijken voor de wegbewijzering...
ze liggen in een deuk..

dag 1
de eerste stop is na 75kilometer in ligondo, een hypermoderne auberge, waar ik in mijn eentje mag vertoeven.. hoewel het de hele dag klimmen was, deed de zon mij, en den bovenbenen snel herstellen.

dag 2
we zitten er helemaal doorheen, de hele dag klimklim,
en deze herrherr heeft zijn oude vorm nog niet gevonden...
het lijkt haast wel of ik petrus persoonlijk tegemoet fiets, we blijven klimmen
ik vind een hostel, schrik van de prijs, bedank vriendelijk,
en fiets verder in de wetenschap een goedkope spoedig te treffen..
helaas wegens verbouwing gesloten, terug dus...
het hostel is in 30minuten, 5euro in prijs gestegen, een kwestie van vraag en aanbod
ik slaap heerlijk.

dag 3
ik word vrij goedkoop gewekt in de peperdure hostel.
het blijkt een werkelijk schitterende dag te worden. de lucht is knalblauw,
en omdat ik op 16oo zit, zijn de dalen bedekt met het wolkendek,
het is berekoud, de bomen zijn wit, en de straat gelukkig niet glad,
ik zal me die dag wezenloos klikken.
wel hou ik de hele dag koude tenen

dag 4
zo was het gister 17graad, zo is het vandaag 4, met de nodige sneeuw en natte regen, ik heb geluk dat ik 'em achterstevoren doe, want ik heb windkracht 5mee
snel zit ik in leon...

......

dag 9/ kiezen
onderweg de compostela tour, ontmoet ik een aantal fransen
die lopen met een jeugdige deliquent. de begeleiders, serieuze
sikken, eten stokbrood. hun kroost is piepjong, maar
hebben het zichtbaar naar hun zin.
wat wil je als je kunt kiezen; lopen of de lik in

dag10
als kers op de appelmoes, krijg ik een aangenaam toetje.
ik dacht te moeten klimmen, en wel heel gemeen.
mocht ik de laatste etappe naar benee, van het zadel, windje mee.
is er dan toch een god die bestaat?
of juist niet...
aangezien iedereen de andere kant op gaat.