ik daarintegen, besluit te koken.
ik fiets al 4 dagen met een enorme courgette rond..
(nu fiets ik al mijn hele leven met een enorme courgette rond, maar daarover later meer)
afin, de enorme courgette moet op, vindt ik.
ik zet de rijst op, en de net aangekomen japanner komt naar me toe.
de japanner is met engels, als ik ben met spaans, een moeilijk gesprek volgt.
de japanner wil zien hoe ik 'europees kook' en wijst naar mijn enorme courgette
en vraagt zich serieus af wat het is?
een enorme courgette, ik denk 'frans' brom ik als kas.
groente? jep groente.

de oo's en aaah's volgen.

de rijst is klaar, en ik stort me met mijn botte-mes op de enorme courgette,
deponeer het geheel met de olijfolie in het pannetje.
de japanner zit nu bijna met zijn gehele gezicht in mijn pannetje..

de oo's en aaah's volgen.

ik open behendig een blik doperwten,
na 10weken blikkenbikken ben ik de flexe blikkenopener.
gooi deze met een culinaire smak in de pan,
voeg de rijst toe, en maak het geheel af met een
blik sardines in tomatensaus-pikante
e hupsakee, 'european food'

de oo's en aaah's volgen.

als grap vraag ik of hij de rijst wel kent, gna gna,
en biedt hem een portie aan.
ik heb nog nooit een japanner zo blij gezien...
en hij moet met mij op de foto.

trots hou ik de hele avond trek.