met
de bus
omdat
ik zo nu en dan een heel lui persoon ben, ga ik vandaag met de bus..
en wel naar marrakesh, 160 kilometer door een werkelijk schitterend
natuurschouwspel,
die door de hevige regen van van de laatste tijd zo groen is, dat je
ons haast niet ziet..
spijt als haar op de rug, dat ik niet ben wezen fietsen, afin de bus...
in marokko is het niet mogelijk, behalve als je naast de zee fietst
met zeewind,
frisse lucht in te ademen, buiten smok, binnen sigarettenrook,
en in de bus, de uitlaatgassen van diezelfde bus, door het openstaande
luikje
de marokaan
denkt voor je, nog voor ik ook maar 'naar marrakesh' heb gezegd,
heb ik een kaartje, ligt mijn fiets in zijn geheel onder in diezelfde
bus,
en heb de fietsen-onder-in-bus-legger iets te veel fooi gegeven.
de bus rijdt hard en zijn voornamelijkste doel is alles in halen,
het liefst via de berm, want dan stuitert het fietsje zo lekker onderin.
bij elke halte wemelt het van de fietsen-onder-in-bus-leggers en
mensen die stiekem meewillen zonder te betalen..
zo nu en dan verschijnt er een gelovige die hetzijne kwijt wil voor
een beetje geld,
denk ik want verstaan doe ik ze niet.
bij elke stop kun je plassen, een broodje ei halen, thee drinken,
en een soepje eten, en iedereen vraagt een fooitje voor het zijne
afin, een aanrader
maar'
eh cash?
het
is 6 uur en dat betekent bidden,
lastig want ik moet net heel nodig naar toilet,
en dat toilet bevind zich, precies naast de gebedsruimte..
via de keuken mag ik wel even..
ik vroeg
me al af waar toch die hordes toeristen uithangen in marokko, nu het
weer aangenaam heet..
nou in marrakesh dus...
tussen de apen aan touwtjes, die hun baasjes zo lief aankijken,
in de hoop dat ze naar huis mogen. tussen de luxe paard en wagens
(lees goudenkoets van staaldraad)
bij de sinasappels-uitpersers, bij de man met die opgezette beesten,
die als je ze koopt, en dan bij de nederlandse douane gepakt wordt,
je ze gelijk mag afgeven-opgezetten-beesten.
de slangenbezweerders, die voordat de slang gevaarlijk mag wezen,
eerst even het beest op ruwe wijze met de zijkanten van de bek over
de grond schuurt(?)
op de hop on hop off bus, tussen de theepotjes-stalletjes, de brommer-dokters
en fietsen-fixers
bij de mac donald duck, de pizzaprut en de ken-stukkie-rubber-written-as-chicken.
bij de kledenvlechters en de plastik-naaiers, de tomaten-draaiers, de
bananenwrijvers,
bij de visfrituurders, tussen de hand-op-houders
en bij de lekker-de-hele-dag-op-een-houtenkistje zitters..
en het ergste..
met
zijn allen in 'mijn' thee tent...
treinleed/met
de trein/hollandsch zeiken
zondag
is de dag dat de marokaan/esse reist, dat wist ik niet, en daar stond
ik 5uur totaal, in het overvolle gangpad, half uurtje ene been voor,
half uurtje andere been voor. de eerste helft/6uur zat ik als koning
mohammed II tussen 7 vriendelijk gedoekte dames in coupe 3. de tweede
helft was het reizen zijn charme even kwijt, de heren besloten met zijn
alle te gaan roken, het enige openslaande raampje, was precies degene
waar ik zo lekker tegen leunde, 2 minder vriendelijk gedoekte dames
vlogen elkaar in de verborgen haren, en ik vroeg me nog eens af of ik
niet clausterfobies was. bij elk dorp, lieten de heren schaapsherders
hun mannelijkheid zien, mits degene met geringere lengtes, deze heren
gooide stenen en takken naar de trein, dit hadden ze vaker gedaan want
ze raakte precies de ramen.
na 11uur was het zover, ik mocht los, vond een puik hotel, sliep als
een roos. en vandaag kreeg ik mijn fiets in prima conditie van het koeriersbedrijf,
wist ik de 15 fooivragers vriendelijk te omzeilen, haalde de boot van
10uur, bleef overeind tijdens de overtocht met windkracht 7... en landde
in spanje..
en krijg spontaan zin om te fietsen...