sitemap zeurvlees

 

 

 

 

 

met de bus

omdat ik zo nu en dan een heel lui persoon ben, ga ik vandaag met de bus..
en wel naar marrakesh, 160 kilometer door een werkelijk schitterend natuurschouwspel,
die door de hevige regen van van de laatste tijd zo groen is, dat je ons haast niet ziet..
spijt als haar op de rug, dat ik niet ben wezen fietsen, afin de bus...
in marokko is het niet mogelijk, behalve als je naast de zee fietst met zeewind,
frisse lucht in te ademen, buiten smok, binnen sigarettenrook,
en in de bus, de uitlaatgassen van diezelfde bus, door het openstaande luikje

de marokaan denkt voor je, nog voor ik ook maar 'naar marrakesh' heb gezegd,
heb ik een kaartje, ligt mijn fiets in zijn geheel onder in diezelfde bus,
en heb de fietsen-onder-in-bus-legger iets te veel fooi gegeven.
de bus rijdt hard en zijn voornamelijkste doel is alles in halen,
het liefst via de berm, want dan stuitert het fietsje zo lekker onderin.
bij elke halte wemelt het van de fietsen-onder-in-bus-leggers en
mensen die stiekem meewillen zonder te betalen..
zo nu en dan verschijnt er een gelovige die hetzijne kwijt wil voor een beetje geld,
denk ik want verstaan doe ik ze niet.
bij elke stop kun je plassen, een broodje ei halen, thee drinken,
en een soepje eten, en iedereen vraagt een fooitje voor het zijne

afin, een aanrader

maar' eh cash?

het is 6 uur en dat betekent bidden,
lastig want ik moet net heel nodig naar toilet,
en dat toilet bevind zich, precies naast de gebedsruimte..
via de keuken mag ik wel even..

ik vroeg me al af waar toch die hordes toeristen uithangen in marokko, nu het weer aangenaam heet..
nou in marrakesh dus...
tussen de apen aan touwtjes, die hun baasjes zo lief aankijken,
in de hoop dat ze naar huis mogen. tussen de luxe paard en wagens
(lees goudenkoets van staaldraad)
bij de sinasappels-uitpersers, bij de man met die opgezette beesten,
die als je ze koopt, en dan bij de nederlandse douane gepakt wordt, je ze gelijk mag afgeven-opgezetten-beesten.
de slangenbezweerders, die voordat de slang gevaarlijk mag wezen,
eerst even het beest op ruwe wijze met de zijkanten van de bek over de grond schuurt(?)
op de hop on hop off bus, tussen de theepotjes-stalletjes, de brommer-dokters en fietsen-fixers
bij de mac donald duck, de pizzaprut en de ken-stukkie-rubber-written-as-chicken.
bij de kledenvlechters en de plastik-naaiers, de tomaten-draaiers, de bananenwrijvers,
bij de visfrituurders, tussen de hand-op-houders
en bij de lekker-de-hele-dag-op-een-houtenkistje zitters..
en het ergste..

met zijn allen in 'mijn' thee tent...

treinleed/met de trein/hollandsch zeiken

zondag is de dag dat de marokaan/esse reist, dat wist ik niet, en daar stond ik 5uur totaal, in het overvolle gangpad, half uurtje ene been voor, half uurtje andere been voor. de eerste helft/6uur zat ik als koning mohammed II tussen 7 vriendelijk gedoekte dames in coupe 3. de tweede helft was het reizen zijn charme even kwijt, de heren besloten met zijn alle te gaan roken, het enige openslaande raampje, was precies degene waar ik zo lekker tegen leunde, 2 minder vriendelijk gedoekte dames vlogen elkaar in de verborgen haren, en ik vroeg me nog eens af of ik niet clausterfobies was. bij elk dorp, lieten de heren schaapsherders hun mannelijkheid zien, mits degene met geringere lengtes, deze heren gooide stenen en takken naar de trein, dit hadden ze vaker gedaan want ze raakte precies de ramen.
na 11uur was het zover, ik mocht los, vond een puik hotel, sliep als een roos. en vandaag kreeg ik mijn fiets in prima conditie van het koeriersbedrijf, wist ik de 15 fooivragers vriendelijk te omzeilen, haalde de boot van 10uur, bleef overeind tijdens de overtocht met windkracht 7... en landde in spanje..
en krijg spontaan zin om te fietsen...

geluid, beeld, tekst en ontwerp magieke jansen, kopierecht 2007