|
hij
liet zich niet in de maling nemen. had voor hetere vuren gestaan. mocht
vroeger nooit de hond uitlaten. liet zich niet de mond snoeren, en vocht
met recht voor zijn bestaan. zijn hele leven al was hij de pineut, altijd
maar weer die draai om zijn oren, die klap in zijn gezicht. altijd maar
weer het 'pleasen' en blijven lachen voor de baas. steeds weer dat pokke-eind
lopen. dit was het. hij vertikt het langer. het is welletjes, mooi geweest.....en
nog voordat hij iets kon zeggen, gaf de tennisbal de geest.... |